Verdriet, het hoort bij het leven. Tijdens de vakantie van een collega verzorgde ik de kat en konijnen en verbleef in hun huis. Op een avond  hoorde ik iemand tegen het raam tikken (ik was boven).  Staan er drie mannen en een hond in de tuin en de buren kwamen aanlopen. Wat gebeurt er?

Gewond konijn

Ik ga naar buiten en wordt overladen door excuses. De hond had een van de konijnen gegrepen en het konijn lag gewond in het konijnenweitje. De buren waren er ook en een ervan is dierenarts en constateerde dat de voorpootjes geen beweging maakte en geen reactie gaven. Verder was er geen verwonding te zien.

Ik ondertussen mijn collega bellen, vertellen wat er gebeurd was en of zij voor de konijnen een dierenarts hadden. Dat was niet het geval. In alle stress geef ik ook nog eens de verkeerde naam door. De kinderen hadden het meegekregen en waren uiteraard overstuur.

De eigenaar van de hond was heel behulpzaam. Telefoonnummer zoeken van een dienstdoende dierenkliniek. We konden meteen komen met het konijn. De eigenaren van de hond en ik naar het dierenhospitaal. Het konijn had een gebroken schouder en zou die nacht in de kliniek blijven.

De volgende dag

’s Morgens kreeg ik een telefoontje van de verpleegkundige dat er weinig veranderd was in de situatie. Het konijn kreeg dwangvoer want at niet uit zichzelf, verder was de toestand stabiel. Het was zondag en overleg met een arts, die meer weet heeft van konijnen kon pas de volgende dag plaatsvinden.

Vrolijk konijnenleven

‘s Maandags was er nog steeds weinig veranderd en inmiddels was er overleg geweest met een dierenarts, die meer weet van konijnen heeft. Helaas, een vrolijk konijnenleven met drie dan wel vier pootjes zat er niet meer in. De eigenaren van het konijn besloten het konijn in te laten slapen.

Verdriet hoort erbij

Aangezien ze op redelijke afstand in Nederland op vakantie waren zijn ze teruggereden. Hebben onderweg met de kinderen paardenbloemen geplukt en in de kliniek aan het konijn gevoerd, die het met smaak opat. Daarna is het konijntje in bijzijn van het hele gezin ingeslapen.

Ook het andere konijn en de kat hebben afscheid kunnen nemen van het konijn. De kinderen hebben een handdoek uitgezocht waar het konijn ingelegd werd en hebben er konijnensnoepjes en blaadjes bij gedaan. Ondertussen is de kuil gegraven en ik had bloemen gekocht. Met een mooie ceremonie is het konijn in hun tuin begraven.

Uiteraard waren de kinderen heel verdrietig, vooral de oudste trok het zich erg aan. Echter, toen er werd geopperd dat ze ’s avonds misschien uit eten gingen stonden ze al weer te springen.

Herinneringen

De foto’s die zijn gemaakt van het hele gebeuren mochten niet in het vakantiefotoboek. Er wordt een apart boekje van gemaakt. Je kunt niet alles weghouden van je kinderen. Een goede begeleiding van jou als ouder is beter voor je kind dan trachten nare dingen uit het zicht te houden.

Leuk? Interessant? Waardevol? Laat een reactie achter of deel het met andere ouders.